Uyansam bir yerinde dünyanın
Unutmuş olsam bütün kabusları
Ve bilemesem var ile yok olmayı.
Bir köşesinde bir odanın, bir yatak
Ve camdan görünen hüzün ağacının
Rüzgarı eşeleyen dalları,
Güneşle arama girip
Okşasa göz bebeklerimi
Toprağa dokunmaya çalışan yaprakları.
Kayıt Tarihi : 29.1.2021 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Reşat Öztoprak](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/29/unutabilmek-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!