artık hiçbirşeyin anlamı yok
ne sevginin ne aşkın
ne nefretin ne de içimdeki sesin
artık hiçbirşeyin anlamı yok
şimdi gidiyorum ilk vapurla
bu şehri
terketmek için yoculuga çıkıyorum
ıssız sokakları
herşeyi sana bırakıyorum
denize amors durup yüzüne
cepheden bakmak güzeldi.
şimdi yolculuk vakti
gidiyorum gidiyorum
seni seven herkese emanet ediyorum
hoşçakal ben gidiyorum
inatçı bir sevginin sonu diyebiliriz buna
sevginin taze yapraklarını
döktügü an diyebiliriz buna
tomurcukların kuruması
diyebiliriz
buna sonbaharın gelişi diyebiliriz
lügatımda kelimeler kalmadı
yazdıkça içim kan agladı
bunları söylerken
dilim tutuldu
ama inatçı elin yaptıgı buydu...
terketmek gitmek herşeyi unutmak istedi
acaba unutabilir miydi?
Kayıt Tarihi : 28.6.2010 23:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurettin Kar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/28/unutabilirmiydi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!