Hala daha dualarımdasın
Ve hala daha kalbimden cıkmış değilsin
Olmuyor, yapamıyorum aklımdan çıkaramıyorum seni
Aklıma geldikçe güzel gözlerin, kahrediyor beni
Sabah uyandığımda ilk aklıma gelen sensin
Ama sanma ki bu bana huzur veriyor
Benim olmadığını bilmek beni kahrediyor
Ne gündüzler tat veriyor, ne de geceler bitmek bilmiyor
Seninle hızlıca akıp giden zaman, sanki durdu ilerlemiyor
Ama hala daha senden vazgeçmiş değilim
Küçücük bir umutla da olsa seni bekliyor kalbim
Kalbim senin isminle atıyor, yüreğimdeki hasret dinmiyor
Olmuyor gözlerim gözlerini, ellerim ellerini arıyor
Derdime dermanım, yaralarıma tek ilacım sensin
Gönlüm yanıyor, ateşi dinmek bilmiyor
Kalbim sızlıyor, hiç bir merhem fayda etmiyor
Seninle aynı şehirde nefes bile almak bana huzur veriyor
Bazen de içinden çıkılmaz bir hale sokuyor
Dönüyorum sağa sola bakıyorum etrafıma
Her caddenin çıkışında her sokağın sonunda
Her zerre de sen varsın
Her yerde hayalin çıkıyor karşıma
Anladım ki ben sensiz yapamıyorum
Bırakmak istedikçe daha çok bağlanıyorum sana
Unutmak istedikçe daha çok hatırlıyorum seni
Kaçmak istedikçe daha çok yaklaşıyorum sana
Seni unutmak için, ne yapmalıyım bilmiyorum
Ceylan Gözlerini unutmam için, deli olmam gerekiyor
Güzel sesini duymamam için, sağır olmam gerekiyor
Melek yüzünü görmemem için, kör olmam gerekiyor
Seni görmemezlikten gelmem için de, ölmem gerekiyor
Kayıt Tarihi : 2.10.2012 11:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!