Unut Unutmayı... Şiiri - Seçil Karagöz

Unutma, kendini sevmesen bile,
Senin de mutlaka sevenin vardır...
Hüzünlü yüreğin bir gelse dile,
Kim bilir kimlerle geçmişin vardır...

Unutma, kendini yüceltmesen de
Bazı gönüllerde tahtın yüksektir...
Bahtına içlenip hüzünlensen de
Geçmişten bu güne seyrin gerçektir...

Unutma, en büyük dostsun kendine;
Yıkamaz kimse o güçlü yapını...
Hüzne kapılarak kızma kendine;
Umutlarınla hep düşün yarını...

Unut unutmayı, anlat kendine;
Sevdin ve sevildin hem de gerçekten...
Hüznün ödülündür Hakk’dan kendine;
Özünde mutluluk verir ölçekten...