Unutursun..
Kulaklarında ezberlikleri bozunca şarkımız..
Notalar arasında sessizliğini kaybedince hayallerin..
Gün gelir sen de durulursun..
Gönül tahtlarına kurulursun..
Ama sen unut ki..
Unuttukça sevdayı..
Adın başkalarının özüne düşmeyince..
Her yeni kelime,pişmanlık,değersizlik
İçin için doğurdukça beni..
Bil ki...
Senden âlâ aşka ad olan var..
Pay olursun,
Zay olursun..
Anladım ki..
Bu zaman çekiminde;
Sözlerin özü yokmuş
meğer..
Anlardın,bilirdin,susardın..
Ve kehkeşanlar düşene dek
Giz olurdun bende..
Özümde kaybolsaydın
eğer...
Sor kendine..
Şimdi kim buna
değer?
Kayıt Tarihi : 30.7.2018 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!