Unut istersen gözlerimin rengini, eğer gücün yeterse,
Çıkarabilirsen eğer, at kalbinden yaramaz dediğin aşkımı?
Sen sanıyor musun ki, insan ister sever, sevmez istemezse?
Unuttuğun bir şey var, kaderin sevenleri birbirine zincirle bağladığı.
Akşamları rüzgar çok deli eser,
Düzlüklerden dağlara doğru.
Bir gariplik çöker gönlüme, hep seni daha bir özler olurum,
Gelmeyeceğini bilir de, yine de geleceğini düşlerim,
Tutacağını sıkıca ellerimi bir gün.
Aldırma sen sonbahara, sarıya boyanan ağaçlara,
Böyledir ekim akşamları, hırçın, acımasız,
Hep gözlerimi yollara dikerim de çaresiz,
Umutsuzca, kuşların yuvalarına dönmesini beklerim.
Saksılar dolusu çiçekler yetiştirdim, biliyor musun senin için?
Menekşeden sümbüllere, güllere kadar hepsini,
İstedim ki, ayaklarının altına sereyim,
Bende bambaşkadır çünkü senin değerin.
Gemilerini yatkında tüm limanların,
Martılarını da öldüremedin ya,
Kocaman dalgalarını tüketemedin denizlerimin.
Uçsuz bucaksız kumsallarda koştuğumu görüyorum rüyalarımda,
Denizler hiç bitmiyor ki önümde,
Ulaşamıyorum sana.
Hayallerimi de öldürmek istiyorsun da,
Başaramıyorsun.
Ben yine de bırakma diyorum,
Ellerimi teslim ediyorum sana.
Hayat bu, eğri büğrü tüm yolları,
Bin defa daha doğsam yeniden,
Her seferinde yine seveceğim seni.
Başka biri haram bana, kapalı kapıları gönlümün,
Alçağım eğer bir başka gül koklarsam senin üzerine.
Mevsimidir ya gitmesinin göçmen kuşların,
Her akşam günbatımına doğru,
Ağar hepsi ufka da,
Kana boyanır hepsinin de kanatları,
Uzaklardan dokunaklı çalınan çoban kavalları tutar ovayı.
Ovanın sisiyle karışır sesler,
Haşir neşir olur birbirleriyle,
Ne yaparsan yap bu aşk bende oldukça,
Unutturamayacaksın bana kendini.
İliklerime kadar işlemiş, kanıma karışmış tüm hücrelerin.
Bir elmayı ikiye böl, farklı mıdır birinin tadı ötekinden?
Dök bardaktaki suyun yarısını, kalan kısım değişti mi ki sanki?
Arada bir esen rüzgar, savuruyor, saçlarıma sarı yaprakları,
Bak gör işte, yitik sevdamı bulacağım er veya geç,
Tüm kötülerin inadına.
Küsmeyeceğim, küsmeyeceğim işte aşka.
Tutulduğum günden beri karasevdana,
Ekmeğime katık, suyuma tat oldun,
Tuza bandım da kuru ekmeğimi,
Bal yedim saydım.
Ağzımın tadını kaybetmeyeyim diye,
Günlerce ağzımı çalkalamadım,
Mutluydum ben bu sevdayla, daha ne isterim.
Sen kaçtığın yere kadar kaçsan da,
Kovalarım seni sonuna dek,
Gidebildiğin yere kadar.
Çünkü biliyorum ben,
Baharlar artık bana çok çok uzak,
Mevsimlerim sonunda dayandı sonbahara.
Senden başka yeşerecek dalım yok ki,
Yaşamım bundan sonra bütünüyle angarya…
Kayıt Tarihi : 17.11.2010 15:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!