gittikçe bitmeyen yol gibiydin
aşk zannederken seraba kapıldım
gözde dinmeyen yaş gibiydin
hüsrana uğradığımı sonradan anladım
yürekte sızıydın dinmeyen
küllendi dedikçe körüklenen
tam da unuttum derken
yeniden yakan belaydın sen
bazen güldün bazen kaçtın
bilmem neydi maksatın
siyah saçlarımı ağarttın
sen dinmeyen nasıl bir borandın?
gözlerde yaş kalp de ağrı
gönül sana kandı aldandı
hayali gerçek sandı
unut gönlüm bu aşkı gayrı
Kayıt Tarihi : 26.5.2014 13:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla
Unutmak mümkün mü? Ağızdan çıkıverir ama unutulmaz! siz, olun yine de unutmayın!
TÜM YORUMLAR (3)