Unut diyorsun ya, bu mudur çözüm ?
Mümkün mü nefesin unutulması !
Sen her gece doğan aysın ah gözüm
Benimki ezelden ay tutulması
Taammüden geldin girdin kanıma
Her bir damarımda parmak izin var
Kastın varmış gibi sanki canıma
Öyle yakıp gitmek yakışır mı yar ?
Benden sen çıkınca bir şey kalmıyor
Sonrası amaçsız, gereksiz bir yük
Bu nasıl bir inat aklım almıyor
Harşena Dağı’ndan daha da büyük
Sen bir karıncayı incitmez iken
Ardında bir ceset bırakıyorsun
Ben sensiz âlemde gülsüz bir diken…
Firkat kavuruyor, sen yakıyorsun
Karar veremezsin bir su-i zanla
Ben ki seni senden çok tanıyorum
Konuşturma beni halimden anla
Gitme kal demeye utanıyorum
Kayıt Tarihi : 1.4.2021 00:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
