Unut Diyorsun Şiiri - Bedri Kenan Karaal

Hasreti şişleyip, başıma çorap
Örüyorsun hala, unut diyorsun,
Yıkılmış bedenim, halimi harap,
Görüyorsun hala, unut diyorsun…

Sen kapıyorsun, kucak açana,
Aşkı yudumlayıp, sevda içene
Yine aynı yoldan, gelen geçene,
Soruyorsun hala, unut diyorsun…

Sorma deme bana, sorarım niçin,
Dilin söylemesin, konuşsun için,
Gördüğün rüyayı, ikimiz için,
Yoruyorsun hala, unut diyorsun…

Bir tomurcuk açtı, yine dalımda,
Unuturum sanma, adın dilimde,
Her doğan güneşe, elin elimde,
Koşuyorsun hala, unut diyorsun…

Pişman da değilim, hiçbir sözümden,
Bu gidişler değil, benim yüzümden,
Gidiyorsun ama bil ki gözümden,
Düşüyorsun hala, unut diyorsun…

Ferhat’a dağları deldiren kimdi,
Mecnun’a çölleri aştıran kimdi,
Sineme sineni eştiren kimdi,
Tutuyorsun hala, unut diyorsun…