Unut dediler sevme bırak dediler
Karanlıkta kalsın yüreğin
Ama sen bir mum yakma dediler
Akan kanımla sulamak istedim seni
Sen çiçektin
Sen güllerin efendisi siyah güldün
Kanımı çaldılar
Tenimle örteyim dedim
Tenimi yaktılar
Yaşamak haram
Sevmek yasak dediler
Yanaklarıma ellerinin yerine
Göz yaşlarım dokunur usuldan dedim
Dokunsun için yansın sen sus sevme dediler
Gözlerime seni yazdım
Her yerde sen ol diye
Gözlerimi çıkardılar yerinden
Kızmadım tebessüm ettim
Ne oldu sana böyle gözlerini aldık..
Neden gülersin dediler
Kalbin aynasıdır gözler
O kalbimde dedim
Senin asıl yerini bilemediler
Bana sevmezsin sevmek yasaktır dediler
Beni anlamadılar içim yandı
Yangınıma Fırat’ı Dicle’yi boşalttım da
Yanardı har har kızıl kızıl
Kara sevdam yaşamaksa acı çekmek
Ben yaşıyorum ikimiz için
Denize baktım dalgaydın
Dalgada köpük
Martı kanadında beyaz bendin
Urfanın yasaklı gölüydüm de
Sende balıktın gölde..
Sen oralarda ben buralarda
Yaşamı Yaşamaksa sensiz
Ben en kralını yaşadım sensiz
Bilmediler ellerini boğazıma bürüdüler
Sen sevme sevemezsin dediler
Ama bilmediler bilemediler
Duvarımda sen
Odamda sen
Çeketim de astardın
Ellerimde çizgi
Anlımda terdin
Saçımda aktın sen
Bilemediler sus sen sevme dediler.
Sensizlik gelince aklıma
Titreyen dudaklarımdın sen
Gözyaşımın tuzu
Üşüyen sevdamdın sen
Canımdan öte…
Canımın kıskandığıydın sen
Tüm şehirde sen vardın
Şehir sen kokuyordu
Sis gibi çöktü hüzün üzerime
Seni düşledim rüzgar oldun
Savruldular dört bir yere
Onlar bilmedi ben sevdim
Seni senden öte severken öldüm
Ölümüme ölüm ağladı
Ağladı topraklar
İçim yandı onlar bilmediler….
31/01/2008
düş gözlü
Kayıt Tarihi : 31.1.2008 16:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)