Unut Dedi Gözlerin

Unut dedi gözlerin,
dudakların bir şey demedi.
Bir sessizlik sızdı içime,
gecenin ortasında, kimsesiz gibi.

Sen gittin, ben durdum,
zaman ikimizi de terk etti.
Aynı gökyüzünde başka yollarda,
yıldızlara ayrı ayrı baktık belki.

Ben seni hâlâ seviyorum,
bu bir gurur değil,
bu bir yarım kalmışlık hissi,
eksik bir nefes gibi içimdeki.

Bir fotoğraf gibi kaldın,
tozlanmış ama silinmemiş.
Kalbim seni çıkarmayı öğrendi belki
ama sevmemeyi henüz becerememiş.

Ayrılık dediğin son değilmiş meğer,
bazen başlangıç olurmuş acıya.
Ben seni kaybettim evet,
ama en çok kendimi, sana.