Unut Bütün Aşk Öykülerini

Dinle
Tarıyor kahırla, geceyi
Uzak iklimlerde, bir mavzer

Yankısı
Abes
Karanlık
Kıyısız sularında, zihnin

Kurşun gibi
Çığlık gibi
Yabanıl türküler söylüyor kelimeler

Kendi sakar aklımla
Kendi özümden yonttuğum
Işıl ışıl bir kelimesin, sen de Züleyha
Ancak busun
Mabudu, tenha yüreğimin

Hacimden
Ağırlıktan
Yaştan hatta
Hatta simadan
Bağımsız.
Ölümsüz…

Ki ancak
Bir kelime, başka bir kelimeyi
Hiç ölmeyecekmiş gibi sever

Esiyor, bak
İçimin okyanusunda fırtına kuşları
Yorgun…
Söyleşmek istiyorlar
Oturup gölgesine, anıların

Unut bütün söylenmiş sözleri aşka dair
Ama susma
Bir “ah” çıksın, çıksın yeter ki
Çıksın da ağzından

Göreceksin
Benim kelimem, senin kelimeni
Harfi harfine öpecek
Alnından.

28 Nisan 2013