Unut beni / Şiir Şiiri - Yakup Ferzan

Yine yağmur var bu şehirde,
Bulutlar bile ağlıyor yokluğuna
Çok Özledim Seni

Sokaklar, Sensiz, Issız, Sessiz
Her köşe başında,
Adını fısıldıyor rüzgar

Sensiz geçen her gün, yüreğimde
Ağır bir iz bırakıyor.
Zaman duruyor sanki Sen Gelmeyince..
Bir gün döneceğini bilmek bile
yetmiyor bazen..

Pencerenin önünde
Oturup seni bekliyorum.
Her damla bir hatıra düşürüyor kalbime.
Gülüşün geliyor Aklıma..

Sonra,
Sessizlik çöküyor odaya
Bir fotoğraf kadar uzak,
bir nefes kadar yakınımdasın Ama,
Elim Uzanmaz, Sesim ulaşmaz sana

///

Bazen,
Sustuklarını Gözyaşı ile anlatırsın

Bazen ,
Ömrün'den, ömrüne yollar döşersin

Bazen,
Kulaklıklarını sağır edecek
iç Sesini duyarsın

Herşeyle Savaşırsın da
Bir özlerken yenik düşersin

Halbuki ,
Bu şehrin ışıkları,
Gözlerin kadar güzel değildi

Kalan mı Yenilmişti !
Yoksa , Giden mi kaybetmişti.

Kabzedilmişim
Beşyüz Dokuz Milyon Kilometrelik
Bir dünya hapishanesine

Herkes ,
Alıştığı ilgiyi hakkı zannedermiş

Bu Hayat !!
Bize çok Ayıp etti.

Oysa,Yağmur yüklü bulutlar
Gözlerimizden yüreğimize akardı
En güzel Manzaralarda
Batırırdık, el ele Güneşleri

Şimdi ,
Sende Unut beni.
Ben Unuttum kendimde Seni

Demiştim ya,
Giden mi kaybetmişti !!

Yoksa,
Kalan mı Yenilmişti.

///

Geceye sarılır oldum,
Senin sıcaklığın yokken

Bir gülüşünle
yeşeren baharlar,

İçim de Hazan yaprakları gibi
dökülür oldu şimdi.

Kalbim,
Anahtarı sende unutulmuş
Kilitli bir sandık gibi

Mehtabı Seyre dururduk Seninle yıldızlarda
O , bir tutam Gülüşünü
Aşk mı sansam yenilgi mi ?

Sen,
Koskoca bir Şiir'sin de,

Ben de Sana ,
Kalemi kırılmış bir Şair

Bilmiyorum ki şimdi
Ne yapayım beni SEV diye

Sana ,
Bir Cemal Süreyya'mı olsam
Yoksa Can Yücel mi ?

Şimdi Unutulmuşuz işte
Satırları tozlanmış Bir Sözcük gibi..

Ben, Unutamasam da
Sen, Unut beni
UNUT ...