Unut beni, çiçekleri…
Unuttum güneşi, sevgiyi.
Unuttum düşlemelerimi.
Her şeyi unuttum…
Yürümeyi, aşkı, baharları unuttum.
Kalbimin duvağıydı gözlerin.
Karanlığın aydınlandığı
Yüreğimin pır pır attığı…
Tutunamadığım dallarımdı.
Kıyametti gözlerin tutundum gökdelenlerine.
Aşk uçurumdu; daldım soluk rengine.
Aşk ekmekti, aşk bahar dalımdı.
Öyle bir duyguydu sımsıcak.
Kasımpatı çiçeği gibi asi.
Yıllar, yollar ömürler geçti.
Mevsimler iklimler geçti.
Aşk yine ilk günkü gibi bir çocuk.
Uçurtmaların ardında koşan…
Fatih Ataşçi
24.02.2015
Kayıt Tarihi : 24.2.2015 15:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Ataşçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/24/unut-beni-cicekleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!