Nöbetleri günde bir gelen ağlamaların gibi...
Sokakta görüp, gözünde büyüttüğün
O tazeler gibi...
Unut beni!
Zor gelir daima silmek bir şeyi,
Kalbinden koparmak, yıkmak sevgiyi.
Kiremit uçuran bir sevda misali
Unut beni!
Gözyaşların meskenimiz olsun ebedî...
Kayıt Tarihi : 6.5.2007 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayatımda yazdığım ilk 'adam gibi' şiir. Kimsem yokken, kimseyi bilmemişken yazılan bu şiire, on üç yaşıma selam olsun. Unutulmak isteyip de unutulamayınca insan ne yapar? 'Ya oturur şiir yazar ya da dün gece benim yaptığım gibi, oturu sabaha kadar hüngür hüngür, hıçkıra hıçkıra ağlar...' (Erhan Güleryüz'ün şiiri... Bu harika şiir için teşekkürler ona...) 29.06.03 - Pazar 15:1 Ankara
TÜM YORUMLAR (1)