Birden kayboluyorsun ortadan
Öylece… Hiç bir iz bırakmadan
Nerdesin, neler yapıyorsun ?
Bekliyorum çaresizce haber almadan,
Çıldırıyorum meraktan.
Bu kadar mı zor iki satır yazmak
Bekleyen ne durumda bilir misin?
Ölmeye bıraktığının mezarını kazmak
Kolay mı? Yapabilir misin?
Bu çaresizliği hiç yaşadın mı sen?
Haber bekledin mi çok sevdiğinden ?
Elinden hiç bir şey gelmeden…
Bilmeden…
Görmeden,…
Yemeden, içmeden…
Yalnızca ve sadece bekledin mi?
Mahrum olarak özlediğinden.
Bu günlerde dolunay varmış diyorlar.
Sensiz dolunayı neyleyim ben
Sönsün onun ışığı da yoksan sen
Ne olur gittiğin yerden
Bir haber versen
Kurtarsan beni bu zifiri geceden .
Bana sen, çok sabırsızısın diyorsun
Ben de derim, beni umursamıyorsun.
Peki nasıl yürüyeceğiz böyle
Doğru yaptığımıza mı inanıyorsun?
Senden bir haber alamayınca
Bir daha hiç uyanmamacasına
Uyumak istiyorum,
Ölesiye uyumak.
Uyursam sanki daha kolay unutulabilirim
Uyanırsam sen yoksun gibi davranabilirim.
Çok şey mi istedim ben senden.
Sohbete gerek yok, öteden, beriden
Yeterli bana uyanınca bir günaydın,
Arada bir de mesajlarına bakaydın
Okumak zor geliyorsa mesaj atmam
Hele istemiyorsan hiç bir şey yazmam
Gönülsüz olan hiç bir kapıyı çalmam
İstemeyenin çaldığı kapıyı da açmam
Unut artık, unut tamamen beni
Sil telefonundan numaramı, ismimi
Engelle her yerden, seni görmemi
Duyma, görme kurduğum hayallerimi
Yeter artık bu kadar çekilen çile
Şimdiye kadar fazla oldu bile
Sonu nereye varacaksa varsın
Artık bu iş mutlaka kapansın
Unut beni gitsin.
İki kelamı zul görüyorsan
Kır kalemimi…
Her şey mazide kalsın.
Sil her yerden, yok et izlerimi.
Ben de kurtulayım, sen de kurtulasın
Kayıt Tarihi : 4.12.2024 16:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!