Unut be dostum! Şiiri - Seçkin Erdoğan

“Seni unutanı!

Baktım ki aynısın, kaldığın yerde
Gözünde yaşları, kurut be dostum!
Ateşler içinde, yandığın yerde
Sende onu haydi, unut be dostum!

Seni hiç övmezdi, sürekli yerdi
Sana bir mutluluk, huzur mu verdi
Kalbine yükleme, bu kadar derdi
Sende onu haydi, unut be dostum!

Ağlasan olanlar, olmuştur artık
Seni bak ortada, koymuştur artık
Kalbinde vadesi, dolmuştur artık
Sende onu haydi, unut be dostum!

Sırtından vuran o, kalleş haini
Sil de git gözünden, tüm hayalini
Görenler acıyor, bak bu halini
Sende onu haydi, unut be dostum!

Ardından duymasın yıkıldığını
Aklının maziye takıldığını
Bir ömür canının sıkıldığını
Sende onu haydi, unut be dostum!

Bilirim geceler, çıkmaz sabaha
İsyankâr o gönlün, doymaz ki aha
Boşuna girme sen, böyle günaha
Sende onu haydi, unut be dostum!

Aklından geçirme, sakın ismini
Bir daha eline, alma resmini
Yok edip hayel den, düşten cismini
Sende onu haydi, unut be dostum!

Gönlün hiç bilmesin, acı çekmeyi
Her gece ızdırab, çile ekmeği
O zalim vurdu ya, sana tekmeyi
Sende onu haydi, unut be dostum!

Bu kadar üzülüp, kendinden geçme
Gel de söz dinle sen, yanlışı seçme
Kırda at kadehi, bir daha içme
Sende onu haydi, unut be dostum
Gözyaşını dindir, kurut be dostum!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA