Unut
Gümrükleri;
Sınırların sonunda ki;
Telden direkleri.
Unut;
Ey sevgili!
Çünkü ben unuttum;
Çoktan umutsuzluğun adını.
Artık vız gelir;
Onların sınırları.
Kayıt Tarihi : 11.10.2003 09:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!