Sepelenir heyatımın düzümü,
Neyleyim unuda bilmirem seni.
Unuduram bezen özüm özümü,
Neyleyim unuda bilmirem seni!
Dayanmayır gedir ömür karvanı,
Sevgin olub heyatımın sarvanı,
Xeyalların alışdırır bu canı,
Neyleyim unuda bilmirem seni!
Derdime ne etsin de loğman eli?
Hesretden az qala olmuşam deli,
Budur taleyimin payı demeli! ..
Neyleyim unuda bilmirem seni!
Beytullayam hesretinden biçare,
Divaneyem, mecnun kimi avare,
Unutmaq istedim seni, ne çare,
Neyleyim unuda bilmirem seni!
30. 01. 05
Ferecov Beytulla NiyaziKayıt Tarihi : 30.3.2008 09:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!