Ünsiyet Şiiri - Mustafa Yaralı

Sohbet ortamında, ünsiyet yoksa
Lüzumsuz muhabbet, bar gelir bize.
Gıybet, dedi kodu, kılükal çoksa,
Böylesi mekânlar, dar gelir bize.

Frekans bozulup, meşrep uymazsa,
Hakkı konuşmazsa, hakkı duymazsa,
Kendisini senden, benden soymazsa,
İnsanlık gidince, mar gelir bize.

Şah damarımızdan, girince sevda,
Aşk oduna atar, o yüce Mevla,
Mecnunu olunca, gerekmez Leyla,
Hicran çöllerinden, zâr gelir bize,

Yabanda dolaşmak, gezmek nemize,
Irmak gibi akıp, gitsek denize,
Pislikten kurtulup çıksak temize
Ellerin övgüsü, ar gelir bize.

Gönül kapımızı, yad el çalmazsa,
Onda Haktan gayri, mihman olmazsa,
Mukayyet varlığa, hacet kalmazsa,
Yokların içinden, var gelir bize.

Mülkümüz değildir, malda bedende,
Tapusu bu mülkü, inşa edende,
Yükümüz hafifler, çekip gidende,
Müflis olsak bile, kâr gelir bize.

Yerden gelenleri, yer alır yer, yer,
Can Allah’tan geldi, Allah’a gider,
Emir hak böyledir, yaralı ne der,
Neylerse o güzel, yar gelir bize.

01.10.2011…Mustafa Yaralı