Durdu ŞAHİN: Sayın Subaşı, siz şairi çok şiiri az bir topluma dönüştüğümüzün tartışıldığı şu günlerde, “Şiirden Şuura” adıyla bir deneme kitabı çıkardınız. Bu kitabın konularının tamamı da şiirle ilgili? Bu çalışmanız, “Kimlere şair demeliyiz? ” sorusuna cevap aramak için mi?
Muhsin İlyas SUBAŞI: Evet efendim. Aslında ben kimseye yol gösterecek ukalalık içinde değilim. Herkes yolunu kendi bilgi ve gayretiyle bulmalıdır. Biz, sadece bu aranan yol da bazı işaret noktalarına dikkat çekmek istedik. Doğrudur, şiiri çok ama şairi az bir toplumuz. Gerçekte, iyi şairler kolay yetişmiyor. Dikkat edin, belli bir noktaya çıkabilmiş şairin arkasından en az otuz yıl, kırk, hatta elli yıllık bir sabır ve gayret vardır. “Sabır ve Gayret”! ...Bizim genç şairlerimizin şiir vadisine girmek isteyenlerimizin çoğunlukla uzağında kaldıkları iki önemli işaret noktasıdır bunlar. “Sabır”ı burada başına gelenlere katlanmak anlamında düşünmüyoruz. Sabırla şiir dokusuna malzeme aramak anlamında düşünüyoruz. Genç şairlerimiz okumuyor! .. Genç şairlerimiz okuma gayreti, arama araştırma gayreti göstermiyor! .. Bakın, ben, “Şiir’den Şuura”yı yayımlarken hedef okuyucu olarak genç şairlerimiz ya da şair adaylarımızı düşündüm… Ne yazık ki, bunlar bu kitaba ilgi göstermediler. Hani herkes kendisini büyük görür ya, hani bir “erken kifayet duygusu” gibi bin handikabımız var ya. Daha bunu aşamamışız, bunun için, şairimiz bol ama şiirimiz maalesef azdır… Onun için bu kitap okunduğu zaman şair kendi kendine bu soruyu rahatlıkla sorabilir: “Ben gerçekten şair miyim, değil miyim? ” diye…
Durdu ŞAHİN: Peki, bu şair ve şiir enflasyonu bataklığından kurtulmanın bir yolu yok mudur?
Muhsin İlyas SUBAŞI: Vardır elbette… Herkes, yaptığının ne oluğunu fark ederse, her şair, başkalarının şiirini eleştirmede gösterdiği cömertliği kendi şiiri için de gösterirse, yazdığı şiirini bir yabancı gibi okumaya, eleştirmeye kalkarsa, herhalde kendi kendimize bir ayıklamayı yapmış oluruz.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta