derinden sarsıyor
bin pişman eden mazi
bir Habeşistan Fakirliği
evimizin odalarında
günahkardan daha günahkar
şarap içen babam
akıyordu göz yaşlarım
bir nehir gibi kalbe
fakirliğin altında neydi!
ovada savrulan bir tozun içinde
ekmek yokluğu ve katığı
bir kemik miydik bir illetli
razıyım mevlamın yazgısına
imreniyorum Dershaneyle okuyanlara
gidemezdim gönül şen duyguyla kapısına
sürüldüm -terslendim kapısından
para para değilmiydi...
dağdeviren sebebi
samanlıkta iğnemi kaybettim
iğneyle temel mi kazmalıydım!
her şeye rağmen hayırsever
amcazedem geç gelmişken
ben çoktan gittim
muhtaç olmadan üniversitelere
Kayıt Tarihi : 24.11.2013 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıl 1990-1995 arası dershaneler evet şuan ekmek kapısı binlerce hocaların saygım sonsuz onlara******ama ben 1990-1995 yıllarında meşum -bir bababının evladı olarak parasızlıktan gidemedim...japonlar gibi derslere çalıştım...Dershaneler o zaman OSMANİYEDE yaygın hale geldi beni matematik tuş etti ama yılmadım ***kaç öte mahalle arkadaştan ve dershane kapı dışından samimi arkadaşımı bekleyerek ***notlarını ikinci kalite defterlerime geçirdim***iyi ki yabancı dili biliyordum böylece matematiğe nakavt ve es bakabilirdim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!