Yıllar önce bir dershane umudu.
Sen ve ben oturduk aynı sıralarda.
Yıllar önce bir üniversite düşü.
Sen ve ben buluştuk o yolda.
Yıllar önce yaşam toz pembe.
Bakışmak aşkların en renklisi.
Yıllar önce taze duygular içimizde.
Görüşmek bir olanak dershane.
Üniversiteli olmak ya da olmamak.
İşte bütün mesele buydu kaderimiz.
Yıllar önce sen ve ben kazandık.
Buluştuk aynı üniversite yolunda.
Çok geçti aradan nedir bize kalan.
Duydum üzüldüm haline inan.
İlkönce okul arkadaşım sonra dershane.
Daha sonra üniversite şimdi kaybettiğim.
Olmadı gelmedi verdiğin dönmedi sevdiğin.
Yıkıldı her şey sevgiyle dokunup ellediğin.
Bu yaşam için çok var bilmediğin.
Bir aşk var bende senin kaybettiğin.
Kayıt Tarihi : 4.1.2012 01:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir üniversitelinin içinde kopan fırtınaların sesidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!