Ben hep üniforma kokusu zannettim,
Değilmiş baba!
Şimdi anladım,
Çok garip ,
Sigara içerken anladım,
Biraz şarap
Biraz ateş
Biraz da efkar lazımmış.
O koku ;
seni, beni , bizi anlatan,
hiç tutamadığım hatıra defteriymiş.
Ay ışığının bile aydınlatmadığı denizlerde,
yol alan bir geminin ıslak güvertesinin kokusuymuş baba...
O ıslak güvertede, sallanan ama devrilmeyen direğin kokusuymuş baba.
Fırtınada batar diyenlere inat,
Pruvadan atılan can simidinin kokusuymuş baba...
Kendisine pusula arayan geminin kutup yıldızıymış baba...
Batmayan geminin,
Hiç seviyorum diyemediğim,
vakur adamın kokusuymuş.
Evimizin cesur askeri!
Saygı duruşunda bekleyen disiplinli askerin,
Savaşı kazanan komutanının boynuna,
Sevgisine yenilerek sarıldığı gibi sarılıyorum sana...
Seni özledim baba...
Kayıt Tarihi : 24.2.2020 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Savaşı kazanan komutanının boynuna,
Sevgisine yenilerek sarıldığı gibi sarılıyorum sana...Seni özledim baba...
Çok hüzünlüydü şairim. Yüreğin dert görmesin. Amin. Saygı ve sevgilerimle
İlk yazdığım şiirlerdendi,
Efkarlanıp da babamı hatırlamıştım.
Askerdir, dosttur, beni de çok sever.
Ona sevgimi bile tam veremediğimi hissedip üzülmüştüm.
Sevgi ve saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (1)