Unicorn 1 Şiirleri - Şair Unicorn 1

İnsan nasil görür çocukluğunu,
Evet gördüm geçen akşam,Vapur sefasında, 8’de,
Altin sarisi saçlarimi,ön iki dişim de çürük.
Şekeri severdim oysa, yaşım 5 veya 6..

Bir ara inanamadim gözlerime, hayalle karışık.

Bir arı günde kaç kere girer çıkar peteğine?
Yada HİÇ Mİ YORULMAZ!
Hangisi rotayı çizmiş de bilmiş, yerini,
Kıskanıyorum bende olmayanı!
Sadece balın tadına bakmak yetermi?

Ben bile bilmiyorum, seyredemiyorum kendi filmimi
Kısa kısa kesmişler, eklemişler zamanı, karma karışık,
Sonrada işte,baştan sona,sondan başa! ,

Neden diye sormadim bile kendime,
O uslanmaz ki! Sıradan gitsin her şey,

Nefesim daraliyor, yutkunamiyorum,
Neden? Nedensiz dediklerine KAHROLDUM…
Her arkamı dönüp gittiğimde dağalıyorum.
Dizlerim tutmuyor, yürüyemiyorum,
Çıkmaz sokaklarında kayboluşumu izliyorum.
Ne yaptın sen bana!

Yalandı…söylediklerim,
Hatirladim..bu gün gibi, sabahçı kahvesinde,
Birde, Çengel yolları, Nakkaş’a bakan tepede,
Şaka ile karışık, Özlemle geçen günlerin acısını çıkartmayı.
Evet hatirliyorum… bu gün gibi, avutulmus dairede.
Moda’dan Boğaza iyot kokulu sabah kahvaltı rotalarında,

Sende bilirsin,icimi aslinda ne cok sevdigimi
Lakin kendinde dersin ya unutma diye,
Aslinda unutkanlik degil,
Arsizlikti benimkisi…

Simdi arasam,arsizca saka yapsam,

Karanlıktan aydınlığa,geri gelmezki her firsatta,
Hayat akip giderken elimin altından,
Ne zaman düsündümde hesap yaptim,
Hayata dair gerceklere! ...

Cocuktum, yer, gök beyaz oldumu,
Babam, abim birde ben,
Koşardık beyaz pamuktan sokaklara…
Abim ve babam aksama kadar uğraşırdı,
Boyumdan büyük adam yapmaya,
Bitmesi gerekirdi, o zaman çok mutlu olacaktim ben,

Gok kuşağındaki renkleri hiç sayamadim,
Uğraştim ama karişti işte, 3,5,7..ama kaç?
Ara renklerin içine koysam,
Yada isteyipte bulamadiğim bir renge BEYAZ KATSAM,
Oda olmaz eee hangisi? Olmuyor işte!
Dünya da en güzel şey nedir?

Kuzgun mu? Şahin dediler,
Gokteki derinliklere süzüldüm sadece, ucu bucagı olmayan,
Bir şahin gibi Gökyüzünde askıda kalıp SONRA,
Kanatlarımı çırpmadan duramazdim ki ben,
Kanatlarımda yetmez, heybetimde!