Bana mecburmuşsun, öyle diyordun,
Sevgin tükenmişse, dayanmak niye.
Yıllar geçip gitti, mutlu olurdun
Sahte yaş dökerek ağlaman niye.
Birçok sebep vardı ayrılman için,
Bir olduğun biliriz,
Hep seni düşünürüz,
Senden yardım dileriz,
Haksın, birsin Allah’ım
Senin emrin emirdir,
Her mevsimde ayrı renge bürünen,
Gönlümdesin, çok yücesin Erciyes.
Cennet gibi, rûya gibi görünen,
Akşam yorgun bir gecesin Erciyes.
Kar yağıyor, her tarafın buz gibi,
Gözüm aydın sen geldin,
Şenlendi köşe bucak.
Bundan sonra hüzün yok,
Neş’e benim olacak.
Sen! .. Kadınım birtanem,
Ay ışığı demişler senin adına,
Ay utanır seni görse Canpârem.
Doyulmaz bilirim, çalımına tadına,
Benim olsan, bana gelsen, Canpârem.
Gözlerin güzel, demiştim sana,
Hamdü-senâ olsun yüce yaradan,
Mahlûkat içinden ayırdın bizi.
Dağlar kabul etmez O emaneti,
Biz ettik; yine de kayırdın bizi.
Yine yüzüne gölgeler düşmüş,
Ya ben hedefteyim, ya da O.
Habersiz; belli ki çok şey gelişmiş,
Ya ben hedefteyim, ya da O.
Sana demedim mi bu gitmez diye,
Bir hayal peşinde koştum yoruldum,
Bana bakan birçift göze vuruldum,
Sensiz geçen günlerime darıldım,
Seni buldum senin olmak isterim..
Hanği renk güzelse senin gözünde,
Tüm çiçekler açar senin yüzünde,
Birgün beni uyutmazsan dizinde,
Rüyalarım üşüyor..
Ben şimdi mutluyum, benimsin diye,
Çarelerin tükendiği bir yerdeyim,
Göz kapaklarımda tonlarca ağırlık.
Seni düşünmekteyim.
Uykum yok biliyorum,
Uyumak istiyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!