Karşı köyün ışıkları yanıyor ışıl,ışıl
Baktım yine hayâline parıldadi gözlerim
Sen padişah kızısın ben bir garip keloğlanım
Seni sen olmadan sevdim,yokluğuna alışkınım.
Efkârım sönmüyor uzak olduğun kadar yasak olduğun için bana.
Sanki bir bilmece çözmeye cesaret edemediğim bu sevda.
Mühürledim kalbime bu dizelerde döküyorum sana
Adını hep içimde sakladığım bu gizli sevda.
Kim bilir kaç bahar daha geçecek
Gözlerinden tutsak kaldığım
Kim bilir ne yağmurlar yağacak
Baktığın bulutlara dörtlükleri yazdığım
Kim bilir hangi rüyâ gerçek olacak
Nerede sadeliğine meftûn olduğum güzelliğin
Yitip giden özlemin nerede şimdi
Bulut bulut döküldüm şehrine sensizliğin
O Çaykarası gözlerin nerede şimdi
Ne vakit gelecek o gün seni göreceğim
Yokluğunu daha ne kadar çekeceğim
Hasretin çaresiz bir ukde içimde kalan
Sensizlik zındanında bir ömür geçireceğim
Bir gün daha geçiyor seni düşlediğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!