Ünal resim getirdi adeta merasimdi
Ruhu çerçeveleyen dokunaklı cisimdi
Yer kızıl, toprak kızıl, gözler bakar kıpkızıl
Zamansız göç bahsine gerek var mıydı şimdi
Tablo akşamüstünde kopan bir fırtınadır
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
