Yine dertlendim; Dert ağlatır, aşık söyletir.,
Bilsem de,”Ağacı kurt, insanı dert öldürür”
Dileyen Leylasını da bulur Mevlası nı da,
Ben, bende kendimi bulamadım da.
Ayrılık oldu, ateş düştüğü yeri yaktı,
Ağlatan sevgili olur mu dostlar,
Yüreği dağlanan sen olunca,
Sevgili huzur bulur mu dostlar,
Gönlüne aşk ateşi dolunca.
Kırıldı mı Kalbin hiç onarılmaz
Ne güzeldi birlikte yürürken yağmurda ıslanmak,
Yakınlarda sığınacak bir yerler aramak.
En güzeli girmekti pastaneye çünkü kadın hamile,
Baklavasını yerken öpmüştü eşini aniden Kamile,
Ama rüyalarında.
Yoldayım, trafik hızlı, üstümde ağırlık gezer,
Gökyüzü görünmez, renklerden, endamdan,
Gönlüm yorgun ancak bir tutam umut ister
Umduğumu bulabilsem bu gün randevumdan.
Heyecanım dorukta, yüreğim hızlı çarpmakta,
Cehalette merhamet aranmaz,
Cahil, dertten halden anlamaz,
Yardımı, iyiliği menfaat saymaz,
Yoksa, kerem olan anlaşılmaz..
Vicdan, insan oğlu insanda olur,
Hala anlayamadım;
Hayatım neydi, neredeydi,
nereye gitti gidecek.
Ne zaman, nasıl, nerede bitecek.
Hayatın, dili olsa da konuşsa,
Kendini adarsın sevgiye,
Mutlu olmak haktır diye.
Geçen yıllar cevap olur,
Aşk yalandır diyenlere.
Severek birine aşık olsan,
Ayrıldık mı, sadece yolarımız mı ayrı,
Evlerimiz, işlerimiz mallarımız mı ayrı.
Tamamen unutabildin mi, emin misin,
Rahat mısın, huzurda mısın benden gayrı.
Ayrılabildik mi, kendimizden sevgimizden.
Aşınmadı yollar yıllarca yürümekle,
Bitmedi damdaki karlar kürümekle,
Sürer mi insana sevgi sürüklemekle,
Sen kürkünü giyince, Çul feryad-ı figan etmez mi.
Çoluk, çocuk evde ekmekle katık bekler.
Yüreğim dayanmaz ayrılığa, biçare sevdaya.
Severim onu onsuz olsa da doya doya.
Yalnız kalsam da onsuz terk-i diyara.
Seviyorum onu, diyorum ki gitme,
Ben gitme diyorum hem ona hem kendime,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!