Vazgeçişin kanıtıydı son gözyaşın.
Dünyam içinde sarsılan insanlık,
İsyan içinde ağıtlar yaktı.
Öğrenmek istemezdim emin ol,
Gündelik sınırların ötesindeki seni.
Mesela bir haykırışını ve elemi.
Beni buralara kadar getiren başıboşluk,
Lütfen uslanmaktan utanan beni öldür.
Büyülü hayatın basit sancılarını,
Rüzgarın mumu söndürdüğü gibi söndür.
Kayıt Tarihi : 5.9.2020 11:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!