Umuttu onun adı...

Kilitlenmiş gözleri buz gibiydi elleri
Omuza alınınca kar gibiydi kefeni

Umuttu onun adı yarına az kalmıştı
Davasının uğruna canı çıkarılmıştı

Sağa sola sordular anasını buldular
Sahip çıkan olunca tabutunu koydular

Umuttu onun adı yay misali kaşları
Yerinden bir kalkınca tay gibiydi adımı

Anasının feryadı yıktı dağları taşı
Evladın acısıyla aktı gözünün yaşı

Umuttu onun adı güneşine az vardı
Zapdetmek zor olsa da içinde umut vardı

Söğütlerin yanında yatırdılar toprağa
Umudun yollarında dostları çıktı yola