Umutsuzluktan Umuda Şiiri - Nizamettin ...

Ömrümde bir boş bir dolu var
Dolu umutlarım
Yaşamın gereklerini bilirim
Paylaşmak, konuşmak
Koklaşmak
İçimde depreşik sırlarım
Küme küme umutlarımı saklarım
Korur kollarım
Yaşama tutunurum, dayanırım
Korkuları yasaklarım.
Kendimi alır giderim
Derinliklerine geçmişin, geleceğin
Gezinirim eksi artı ekseninde
Tutkuları beslerim
Umutları çoğaltır
Toprak toprak saksılarım
Çünkü ben onlarla varım.
Boğarım kuşkuları; kovarım
Kederleri elemleri savarım
Hayalimin sınırsız ufuklarını
Zorlarım
Çünkü ben onlarla yaşarım
Onlarda yaşamsal kırıntılar ararım
Onlarla avunurum geçmişin
Hayaller çöplüğünde
Paslanmaz yaşanmışlıklar bulurum
Havaya savururum
Neşe dolarım...