Hava iyice soğudu
Rüzgar kutuptan esiyor
Karlı dağları sıyırarak
Bir cicim evim de yok
Donuyorum iliklere kadar
Titreyerek bir cıgara tüttürüyorum
Bir daha, bir daha
Bir cıgara daha
Üst üste…
Dondukça tüttürüyorum
Ölüyorum soğuktan
Ve tekrar canlanıyorum
Seni düşünmektir bana hayat veren
Bekliyorum
Yalnız gece gibi
Ve sonra kayıyorum
Bir yıldız gibi
Ateşten yanıyorum.
15.04.1997
Mehmet BatıhanKayıt Tarihi : 26.10.2002 13:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Batıhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/26/umutsuzluk-yalniz-gece.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!