Umutsuzluk yolunda gidiyorum dönemem
Seviyorum demiştim şimdi benle oynuyor
İtilmiş uçuruma sevgiye şefkat yokmu
Gönüler yas tutuyor kalplar nasıl dayansın
Yaşanmaz yoldayım kalamam gidiyorum
Yorgun düştüm burda kendimde değilim ki
Ne yazık sen yoksun olsan da kurtarılmaz
Oluyorum bir çocuk bazan kafam duruyor
Tükenmiş umutlarım sevgi belki kurtarır
Etrafa bakmaktan yoruldu benim gözüm
Taş taşıdım her yerden evimi yapamadım
Kayıp olmuş güvenim güçlü ben olmalıyım
Kayıt Tarihi : 6.2.2010 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!