Umutsuzluk Düşsün Umutsuzluğa

Aynalar sarsa etrafını
Her birinde bir tarafın görünse
Kimi kırık, kimi paslı, kimisi kirli
Bakamasan bazılarına; korksan, ürksen
Kimisinde takılı kalsa gözlerin,
Başka ayna istemesen.
*
Bir ayna yeter mi yüreğini yansıtmaya?
Yoksa o da mı fazla yüzleşmekten korkan sana?
Bak işte, sadece bir ayna var karşında
Seni sana yansıtıyor korkusuzca
Kaçma ey sen! Kaçma!
Yüzleş benimle, korkularınla
Bırak kanasın acıların durmamacasına
Bırak dökülsün haykırışlar etrafa...
Birlikte toplayalın kırık parçaları
Birlikte atalım geçmişe kirlileri
Gülüşlerin kalsın bugüne
Çocuk yüreğini de sakın unutma.
*
Sus, gözyaşların toprak olsun
Fidan olup sevda çiçekleri açsın.
Bırak, birlikte söyleyelim türkümüzü
Ardımızda keder, elimizde sevinç kalsın.
Bir dem huzur, bir tutam sevgi,
Bir avuç gülücükle devam edelim yolculuğa.
Korkma, acılar gölge düşüremez yolumuza
Yeter ki sarıl, bırak sarılayım ben de sana.
Yüreğimizde hissettikçe sıcaklığımızı
Ellerimiz üşüse de tükenmeyiz korkma.
*
Yarıp gökkuşağı gibi karanlıkları
Bırak da çoğalalım ışıklarla
Sarıl bana sevgili, sarıl sıkıca
Bırak da yalnızlık ağlasın arkamızda
Bırak da umutsuzluk düşsün umutsuzluğa...