Umutsuzluk Şiiri - Emir Kerküklü

Gözlerinde taşımak istemezsin hiçbir anıyı, Akıp gitmesini istersin zaman gibi.
Katlanmak, kabullenmek ağır bir yük olur.
Ancak zaman, yara izlerini hafifletebilir mi? Bilemem.
Umutsuzca beklerim, belki de geçmişin acılarını unutabilirim.
Gözlerimdeki bu anıları savurup atmak isterim,
Ama geçmişin sesi, hala içimde bir melodi gibi çınlar.
Katlanmak, hayatın sunduğu zorluklara direnmek midir?
Kabullenmekse, kırık dökük duvarları onarmaya çalışmak mıdır?
Belki de zaman, yaraları iyileştirecek sihirli bir dokunuş,
Ve gelecek, dünden daha umut dolu bir güneş doğuracak.
Umutsuzca beklerim, yarının getireceği güzellikleri.