Umutsuzluk Şiiri - Ercan Büyükbayraktar

Beni sevmen umuduyla yaşadım bu hayatı
Bir gün olur ya belki o da özler beni
Belki hasretimi yaşar, yokluğumu anlar dedim…

Evimden çıkamadım hiç seni beklerken
Belki kapım çalar da karşımda seni görürüm
Penceremi hiç kapatmadım belki karşı kaldırımdan sen geçersin
Çiçekleri hiç sulamadım bir damla gözyaşın belki topraklarına değer diye…

Seni beklerken sigara tiryakisi oldum
Yanan her sigarada, içime çektiğim her dumanda her üflememde her söndürmemde belki bu sondur, şu kapıyı çalacak diye…

Eşyalarla konuşuyorum, seni özlediklerini söylüyorlar bana ama anlatamıyorum senin beni sevmediğini, dilim varmıyor bu gerçeği onları söylemeye
Sandalye senin oturmanı bekliyor, halı senin ayakların altında eskimeyi istiyor, saat seni bekliyor zamanın yeniden akmasını için…

Bir gün olur ya sen beni sevmeden ölürsem mezarıma gel sevdiğim,
Beni orada yalnız bırakma
Bir ömrü sensiz geçirdim bari öldüğümde yanımda senin olduğunu bileyim…

Beni sevmen umuduyla yaşadım bu hayatı
Artık yeşil gözlü sevdiğim ne beni seversin diye umudum kaldı ne de yaşayacak bir hayatım
Sensizlikle çevrili kaldım bir boşlukta , umudun bittiği yerde hayatta bitiyor

Beni belki bir gün, öldüğüm gün bile olsa sevebilmen dileğiyle…