UMUTSUZLUK
Çıkmaz bir sokaktayım
Etrafımı sarmış kara bulutlar.
Uçsuz bucaksız sokaklarda,
Ben prangalara vurulmuş mahkûm.
Bir yol arıyorum kurtulmak,
Bir ışık kurtulmak için.
Bulamıyorum.
Güzel sesler, kokular ve umutlar
Sokaklarda onca muamma,
Yüzlerce karabasanlar görüyorum.
Bir noktaya mıhlanmış ayaklarım
Kurtulamıyorum.
Çok kötüdür umutsuzluk
Bilirim…
Yakınlarda bir umut
Göremiyorum…
05.12.2014
Kayıt Tarihi : 26.5.2024 12:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bazen insan, umudunu yitirebilir. karamsarlığa düşebilir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!