Umutsuzluk! Şiiri - Seyfet Bozçalı

Umutsuzluk!
Şöyle uzaklara daldığım zaman,
Koya baktım belki umut görünür.
Nefesimi verip aldığım her an,
Huya baktım belki umut görünür.

Aydınlık gecede ışık aradım,
Kendi benliğimde, hüner aradım,
Bu fani dünya da huzur aradım,
Güne baktım belki umut görünür.

Bazen rüzgâr olup delice estim,
Çaresiz kalarak, hayata küstüm,
Dertlerim toplayıp, yıldıza astım,
Aya baktım belki umut görünür.

Büyük düzlüklere, kör derelere,
Boşa akıp giden tüm nehirlere,
Dağın taşın ardı, tüm yörelere
Aşıp baktım belki umut görünür.

BOZÇALI sandım ki engeli aştım,
Şiir yazıp şairliğe bulaştım,
Anlaşılmaz mısralarla savaştım,
Öze baktım belki umut görünür.