Umutsuzluk Şiiri - Eylül Üstek

Hayallerimin önüne perde çeken insanlar var,
Bu perde öylesine kara ki;
Hayallerime ulaşamayacağım korkusu sarmış beni .
Ne kadar istesem de birşeyleri,
Zirveye tırmanmayı mesela;
Yeri,göğü inlettikten sonra 'ben buyum' demeyi...
Ama tırmandıktan sonra o dağdan,
Seni aşağı iten var..
Seni aşağı itene inat yılmayacaksın,
Her ağladığında daha çok acı çekeceksin ki,
Sana zerre inanmayan insanları koskocaman gülümsemenle yıkasın diye.
İçindeki maskeni takacaksın onları görünce,
Zırhını bir asker gibi indirmeyeceksin,
Tabancanı her daim dolu tutacaksın ki,
Kelimelerini tabancaya dizebilesin.
Onları kelimelerinle yerle bir edesin diye...