Öpüyor gözkapaklarımdan aydınlık
Merhaba değil, elveda diyor, sanki umarsız.
Kirpiklerimde peyda oluyor küçük bir alkım,
Avuçlarımda biriktirdiğim buselere dökülüyor.
Yankısı titrek içimde umudun,
Yeşili soluk gözümde muradın.
Varabilsem eşiğine kölesi olurdum
aydınlığın.
Çaresi yok tuzağına düştüm yollarında yalnızlığın.
İnancımı kemiren bir kara güneştir bu,
Tüm sevgileri öldüren kör bir tırpandır bu.
Kayıt Tarihi : 6.6.2019 12:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!