yalnızlığın en zengini1957
geceyi beklemek gibi
umutsuzluk
karanlığa sığınmak
aydınlığı olmayan hayattan
seçilmeyen yüzlere karışmak
ayak seslerinin içinde
tanınmadan geçip gitmek gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta