Gözyaşlarım kurudu ardından
İstesemde ağlıyamıyorum artık......
Yokluğun öyle acılar vermeye başladıki bana...
Kimsesiz bir kuş gibi çırpınıyorum etrafımda..
Çığıltılarımı Yalnızlığımı kimseler görmüyor artık..
Seni, yerini okadar çok özlüyorum ki.
Sen olmadan kayboluyorum,Tükeniyorum bu şehirde
Kara bulutlar üzerimden hiç eksik olmuyor..
Üzerimde ağırlık, içimde yorgun düşünceler..
Yavaş yavaş kopuyorum galiba bu hayattan..
Vücudum buz tutmuş ellerim titriyor
Bazen nefesim tıkanıyor boğazma..
Sensizlik birkez daha aklıma işliyor o anda,,
Doyamadığım o bakışların, bikez daha geliyor
Gözümün önüne.
Sebepsiz olan bu ayrılık
Artık götürdü beni benden..
Sensizliğin acısı yüreğimi dağlarken,,
Sebepsiz olduğunu bilmek dahada bastırıyor acımı..
Tükendim artık SEVDİĞİM
Sensiz yoruldum bu hayattann..
Kayıt Tarihi : 28.6.2009 19:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!