Umutsuzluk Şiiri - Devrim Öztan

Umutsuzluk insana cesaret verir hiç birşeyden korkmuyorum.. Ve nefret aşka şöyle dedi 'Kiminle dans ettiğini bilmiyorsun' Kısacık bir ömre ve akılsız bir başa sahip olan aşk hiç bir şey anlamadı. Aşkın da nefret gibi gözleri kördü. Ama nefretin güçlü kollarında soldukça soldu. Tüm rengini ve gizemini, artık bir yokoluşa bırakmıştı. Aç gözlü nefret onu bir solukta, iştahla yutuverdi. Nefret kıvrandıkca kıvrandı acılar içinde...Midesine oturmuştu aşk ve onu hazmedemeden çatladı.