Bir sis perdesi içine girmiş gibiyim
Karanlık ve ıssız
Ne bir esinti var geçmişten
Ne de bir umut gelecekten
Yalnızca bu anı yaşıyorum
Korkunç ve tek başıma
Ne bir destek var yanımda
Tutunacak
Ne bir ağaç var etrafımda
Yaslanacak
Tek başınayım
Bu sis perdesinde uzatıyorum ellerimi
Boş kalıyor ellerim
Sis elimden kayıp uzaklaşıyor
Koşuyorum ardından tutmak için
Boşuna
Ben koştukça o daha hızlı
Nereye gitsem, nerede olsam yine bu sis perdesi var etrafımda
Bir türlü dağılmayan......
Kayıt Tarihi : 16.10.2006 16:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Saheser](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/16/umutsuzluk-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!