Umutsuzluk (2) Şiiri - Vahit Aydemir

Düşündüm herşeyi tek tek,
Acı çektim sabaha dek.
Ben ne kadar sevsem bile,
Değişmiyor acı gerçek.

Beni sevmen mümkün değil,
Gelemezsin isteyerek.
Sevmediğin belli amma,
Kırmıyorsun isteyerek.

Benimkisi bir hayaımiş,
Ne haddime seni sevmek.
Zor da olsa tek çarem var,
Sevgimi kalbime gömmek.

Yaşarken ikinci baharı,
Kısmet değilmiş sevilmek.
Belki tek tesellim olur,
Dostluğunu yitirmemek.

17 Şubat 1994