Dağ başında kaybolan bir çocuktan farksızım. Korkularım güneşi köreltiyor durmaksızın. Çevremde anlam ifade etmeyen çehreler. Üst üste dizilmiş bina yığınları. Alttan seyre dalıyorum anlamsız bakışları. Dönüşü olmayan
dakikalarım yarınlarım. Yüzeysel izliyorum artık,farkLı olguları. Bir yün çuvalı gibi hareketsizim şimdi. Beynime kazılan umutsuzluk ve acı. Ölümcül debelenmelerimin tek timsali....
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam