Dağ başında kaybolan bir çocuktan farksızım. Korkularım güneşi köreltiyor durmaksızın. Çevremde anlam ifade etmeyen çehreler. Üst üste dizilmiş bina yığınları. Alttan seyre dalıyorum anlamsız bakışları. Dönüşü olmayan
dakikalarım yarınlarım. Yüzeysel izliyorum artık,farkLı olguları. Bir yün çuvalı gibi hareketsizim şimdi. Beynime kazılan umutsuzluk ve acı. Ölümcül debelenmelerimin tek timsali....
Kayıt Tarihi : 17.7.2013 16:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilek Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/17/umutsuzlugum-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!