Sonbahar gibiyim bu aralar
Her tarafımdan acılar yaprak gibi dökülüyor
Döküldükçe umutsuzluğa kapılıyorum
Unutmak ne kadar zormuş anlıyorum
Gökyüzünün katran karasında gün geçtikçe daha da boğuluyorum
Kurtulmak mı ben onu Eylülde çoktan unutmuş bulunuyorum
İnsan acılarıyla yaşarken tutsaklığa düşüyor
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta