Umutsuzların Umudu Şiiri - Umut Ayebe

Bir yabancıyım ben herkesin tanıdığı
Bazen bir yalancıyım herkesin inandığı
Bazen kuru bir sözüm bazen uzun bir kompozisyon
Bazen tükürülecek bir yüzüm herkesin okşadığı

Vücudumdan boşalan terler
İçimde sakladığım ben'ler
Sanki onlar azalduıkça kendimi kaybediyorum
Sanki gittikçe benden kalmıyor eser
Ve bir sanatçı edasına bürünüyorum
Her gün farklı ses farklı yorum

Bir kapalı kutuyum kapalı kapılar ardında
Elbet bende Allah'ın kuluyum
Ama ne ben ne de nefsim bunun farkında

Kepenklerim hep kapalı
Ne açan var ne de açmaya çalışan
Terkedilmiş bu adamı
Ne bilen var ne de bilmeye çalışan

Herkesin içinde olup olmamak vardır ya
Hani kurtuluş bir deniz ötededir ama sen yüzme bilmessin
Emrinde de olsa bütün dünya
Konuşamazsan emredemezsin

Sakin bir hayatın fırtınalı bir havasıyım
Bazen tanıyamam kendimi
Mazlumların yarası kimsesizlerin duasıyım
Yaranın merhemi duanını bekçisi

Kendime bile yardım edemezken
Umutsuzların umuduyum ben